Prevalence, recovery patterns and determinants of non-fatal outcome after trauma

Publiekssamenvatting ‘Prevalentie, herstelpatronen en risicofacoren van niet-fatale uitkomsten na een trauma’ Wereldwijd vormen ongevallen, ook wel trauma’s genoemd, een groot probleem voor de volksgezondheid. De toedracht van een trauma kan heel divers zijn, zoals een verkeersongeval, verdrinking, valpartij of een geweldsincident. Een trauma kan variëren van een lichte verwonding in één lichaamsregio tot meerdere ernstige verwondingen in verschillende lichaamsregio’s. Jaarlijks worden er in Nederland ruim 80.000 traumapatiënten in een ziekenhuis opgenomen. De medische en ziekteverzuimkosten van deze patiënten bedragen jaarlijks 3,5 miljard euro. In Nederland komt ca. 2% van alle opgenomen traumapatiënten te overlijden, 98% van de patiënten overleeft dus het trauma. Een deel van deze patiënten krijgt te maken met fysieke en/of psychologische problemen ten gevolge van het trauma, die blijvend van aard kunnen zijn. In dit proefschrift worden de prevalentie, herstelpatronen en risicofactoren van niet-fatale uitkomsten na een trauma onderzocht. De Brabant Injury Outcome Surveillance (BIOS) is een grote cohortstudie naar niet-fatale uitkomsten na een trauma. Aan de BIOS studie doen 4.883 volwassen traumapatiënten mee die opgenomen zijn in één van de Noord-Brabantse ziekenhuizen. In deze studie is onderzocht hoe het herstel na een trauma verloopt en welke patiënten een verhoogd risico hebben op een verminderd functioneren na een trauma. Gegevens zijn verzameld 1 week, 1, 3, 6, 12 en 24 maanden na het trauma door middel van zelfgerapporteerde vragenlijsten en telefonische interviews. Kort na het trauma was er een grote afname te zien in de gezondheidstoestand van de deelnemers. De grootste verbetering van de zelfgerapporteerde gezondheidstoestand trad op in de eerste 3 maanden na het trauma. Twee jaar na het trauma rapporteerden patiënten gemiddeld gezien een lagere gezondheidstoestand dan vóór het trauma. Een deel van de patiënten rapporteerde symptomen van een angststoornis, depressie of posttraumatische stress (respectievelijk 10.2%, 12.3% en 13.5% 1 week na het trauma). Deze psychologische symptomen lieten slechts een geringe afname zien naarmate de tijd verstreek: 2 jaar na het trauma had respectievelijk 7.8%, 6.8% en 11.0% last van symptomen van een angststoornis, depressie of posttraumatische stress. In de BIOS studie bleken de volgende factoren een risicofactor te zijn voor een lagere zelfgerapporteerde gezondheidstoestand na het trauma: hogere leeftijd, aanwezigheid van één of meerdere gezondheidsaandoeningen voorafgaand aan het trauma (zoals hart- en vaatziekten), langere ziekenhuisopname, een botbreuk in het bekken/been of een letsel van de wervelkolom/dwarslaesie. Naast de BIOS studie onderzochten we in dit proefschrift ook welke Kwaliteit van Leven (KvL) veranderingen er na een trauma worden ervaren. Middels groepsdiscussies werd aan 20 traumapatiënten gevraagd welke invoed het trauma had op hun ervaren KvL. In de eerste maanden na het trauma overheersten fysieke beperkingen, pijn en angst. Patiënten wilden het liefst zoveel mogelijk onafhankelijk zijn van anderen. Later ondervonden patiënten problemen met de acceptatie van de blijvende gevolgen van het trauma. Het gevoel dat patiënten controle over hun eigen situatie hadden, hun eigen verwachtingen ten aanzien van het herstel en het hebben van een sociaal netwerk waren allen gerelateerd aan KvL. Vrijwel alle deelnemers gaven echter aan dat nazorg voor traumapatiënten verbeterd moet worden. Met dit proefschrift tonen we aan dat een trauma een grote impact kan hebben op het leven van patiënten. We raden zorgverleners aan om hun patiënten en diens familieleden beter te informeren over de mogelijke gevolgen van een trauma. Bij ontslag uit het ziekenhuis is het wenselijk patiënten beter te informeren over de mate van het herstel, de verwachte hersteltijd en de psychologische problemen die zich voor kunnen doen. Zorgcoördinatie (bijvoorbeeld door het aanstellen van een casemanager) en de uitbreiding van de standaard nazorg zijn mogelijk effectieve middelen om patiënten met een verhoogd risico op een lagere gezondheidstoestand na een trauma beter te kunnen identificeren en te begeleiden. Het overgrote merendeel van de Nederlandse traumapatiënten is 65 jaar of ouder. Wanneer ouderen het trauma overleven, laat dit proefschrift zien dat dit vaak grote gevolgen heeft voor hun gezondheidstoestand. Om de niet-fatale uitkomsten na een trauma bij ouderen verder te verbeteren, is een nauwe samenwerking tussen gezondheidsdiensten en sociale diensten wenselijk

Mouse models for studying prostate cancer bone metastasis.

Once tumor cells metastasize to the bone, the prognosis for prostate cancer patients is generally very poor. The mechanisms involved in bone metastasis, however, remain elusive, because of lack of relevant animal models. In this manuscript, we describe step-by-step protocols for the xenograft mouse models that are currently used for studying prostate cancer bone metastasis. The different routes of tumor inoculation (intraosseous, intracardiac, intravenous and orthotopic) presented are useful for exploring the biology of bone metastasis

Perceived changes in quality of life in trauma patients:A focus group study

Quality of life (QoL) following a physical trauma is still insufficiently known from a patient perspective. The aim of this study was to qualitatively report perceived changes in QoL after trauma. Focus groups were conducted. Patients admitted to the hospital were eligible for inclusion if they had a lower extremity trauma, severe injuries, or severe traumatic brain injury (TBI). Patients 75 years or older were invited. To analyze the perceived changes in QoL, open coding was used. Patients ( n = 20, M = 55 years) reported comparable consequences. In the first month posttrauma, physical limitations, independency, pain, and anxiety predominated. Later, patients experienced problems with acceptance. The patients’ feelings of the need to have control over their own situation, their own expectations, and a social network were related to QoL. Compared with the other patient groups, TBI patients reported more psychosocial consequences, and elderly patients reported more difficulties in performing (social) activities. Quality of health care was considered an important aspect in the patients’ perceived QoL, and adequate aftercare was missed according to the patients. The impact of a trauma influences QoL in different health domains. Further improving the quality of aftercare may positively influence trauma patients’ perceived QoL. These results indicated that TBI patients and elderly patients deserve specific attention regarding QoL

Medical and productivity costs after trauma

BACKGROUND: Well-advised priority setting in prevention and treatment of injuries relies on detailed insight into costs of injury. This study aimed to provide a detailed overview of medical and productivity costs due to injury up to two years post-injury and compare these costs across subgroups for injury severity and age. METHODS: A prospective longitudinal cohort study followed all adult (≥18 years) injury patients admitted to a hospital in Noord-Brabant, the Netherlands. Patients filled out questionnaires 1 week, 1, 3, 6, 12 and 24 months after trauma, including items on health care consumption from the medical consumption questionnaire (iMCQ) and productivity loss from the productivity cost questionnaire (PCQ). Furthermore, injury severity was defined by Injury Severity Score (ISS). Data on diagnostics was retrieved from hospital registries. We calculated medical costs, consisting of in-hospital costs and post-hospital medical costs, and productivity costs due to injury up to two years post-injury. RESULTS: Approximately 50% (N = 4883) of registered patients provided informed consent, and 3785 filled out at least one questionnaire. In total, the average costs per patient were €12,190. In-hospital costs, post-hospital medical costs and productivity costs contributed €4810, €5110 and €5830, respectively. Total costs per patient increased with injury severity, from €7030 in ISS1-3 to €23,750 in ISS16+ and were lowest for age category 18-24y (€7980), highest for age category 85 years and over (€15,580), and fluctuated over age groups in between. CONCLUSION: Both medical costs and productivity costs generally increased with injury severity. Furthermore, productivity costs were found to be a large component of total costs of injury in ISS1-8 and are therefore a potentially interesting area with regard to reducing costs

The SFXC software correlator for Very Long Baseline Interferometry: Algorithms and Implementation

In this paper a description is given of the SFXC software correlator, developed and maintained at the Joint Institute for VLBI in Europe (JIVE). The software is designed to run on generic Linux-based computing clusters. The correlation algorithm is explained in detail, as are some of the novel modes that software correlation has enabled, such as wide-field VLBI imaging through the use of multiple phase centres and pulsar gating and binning. This is followed by an overview of the software architecture. Finally, the performance of the correlator as a function of number of CPU cores, telescopes and spectral channels is shown.Comment: Accepted by Experimental Astronom

Prediction of Biochemical Recurrence Based on Molecular Detection of Lymph Node Metastasis After Radical Prostatectomy.

Background Molecular detection of lymph node (LN) micrometastases by analyzing mRNA expression of epithelial markers in prostate cancer (PC) patients provides higher sensitivity than histopathological examination. Objective To investigate which type of marker to use and whether molecular detection of micrometastases in LNs was predictive of biochemical recurrence. Design setting and participants LN samples from PC patients undergoing radical prostatectomy with extended LN dissection between 2009 and 2011 were examined for the presence of micrometastases by both routine histopathology and molecular analyses. Outcome measurements and statistical analysis The mRNA expression of a panel of markers of prostate epithelial cells, prostate stem cell-like cells, epithelial-to-mesenchymal transition, and stromal activation, was performed by quantitative real-time polymerase chain reaction. The expression levels of these markers in LN metastases from three PC patients were compared with the expression levels in LN from five control patients without PC in order to identify the panel of markers best suited for the molecular detection of LN metastases. The predictive value of the molecular detection of micrometastases for biochemical recurrence was assessed after a follow-up of 10 yr. Results and limitations Prostate epithelial markers are better suited for the detection of occult LN metastases than molecular markers of stemness, epithelial-to-mesenchymal transition, or reactive stroma. An analysis of 1023 LNs from 60 PC patients for the expression of prostate epithelial cell markers has revealed different expression levels and patterns between patients and between LNs of the same patient. The positive predictive value of molecular detection of occult LN metastasis for biochemical recurrence is 66.7% and the negative predictive value is 62.5%. Limitations are sample size and the hypothesis-driven selection of markers. Conclusions Molecular detection of epithelial cell markers increases the number of positive LNs and predicts tumor recurrence already at surgery. Patient summary We show that a panel of epithelial prostate markers rather than single genes is preferred for the molecular detection of lymph node micrometastases not visible at histopathological examination